قیمت آلومینیوم در بسیاری از بازارهای بورس کالایی جهان، از جمله بورس فلزات لندن در ماه سپتامبر در مسیر صعودی قرار گرفت. در حالی که علائم مشابهی برای تداوم رشد قیمت در ماه جاری نیز وجود دارد، این سؤال مطرح می شود که این رشد قیمتی تا چه مدتی می‌تواند ادامه یابد؟

در ماه سپتامبر قیمت آلومینیوم با رشد قابل توجهی همراه بود؛ به‌گونه‌ای که قیمت ۳ماهه آن در ۲۰ سپتامبر به سطح ۲ هزار و ۱۹۱ دلار به‌ازای هر تن رسید که بیشترین مقدار آن در ۵٫۵ سال گذشته بود. اگر چه در روزهای بعد، روندی اصلاحی را پیش گرفت و قیمت ۳ماهه آن در ۲ اکتبر به ۲ هزار و ۹۰ دلار بر تن کاهش یافت. این افزایش قیمت، سبب رشد پریمیوم‌ها در منطقه آمریکا طی ماه سپتامبر شد؛ به این صورت که پریمیوم بین ۷٫۵ تا ۷٫۸۵ سنت بر پوند (۱۶۵ تا ۱۷۳ دلار بر تن) در اوایل ماه، با ۱۹٫۵ درصد رشد تا بازه ۹٫۱ تا ۹٫۲۵ سنت بر پوند (۲۰۱ تا ۲۰۴ دلار بر تن) افزایش یافت.

لازم به‌ذکر است که دلایل رشد پریمیوم‌ها می‌تواند کاملا متفاوت از دلایل رشد قیمت‌های پایه باشد. در ماه‌های اخیر، روند قیمت پایه آلومینیوم (با در نظر گرفتن قیمت مرجع بورس فلزات لندن)، تقریبا تنها متأثر از اجرایی شدن برنامه‌های کاهش ظرفیت آلومینیوم چین تغییر کرده است؛ به طوری که کاهش تولید آلومینیوم چین در ماه آگوست، حمایت خوبی از رشد قیمت آلومینیوم در بازارهای بین‌المللی از جمله بورس فلزات لندن (طی ماه سپتامبر) کرد. این در حالی است که روند تغییر پریمیوم‌ها در غرب میانی ایالات متحده تحت تأثیر عوامل فصلی (پایان فصل تابستان و نزدیک شدن به پایان سال) و همچنین خسارات ناشی از طوفان‌های اخیر این کشور بوده است؛ طوفان‌های هاروی (Harvey) و ایرما (Irma) خسارات بسیار شدیدی را در ناحیه جنوبی آمریکا وارد کردند که انتظار می‌رود حمل‌و‌نقل کالا را حتی تا سال ۲۰۱۸ با اختلال مواجه ساخته و سبب رشد پریمیوم‌ها در این ناحیه شود.

نمودار ۱، قیمت معاملات نقدی آلومینیوم را در بورس فلزات لندن از ابتدای سال جاری نشان می‌دهد ؛ قیمت هر تن آلومینیوم در ابتدای سال از حدود ۱٫۷ هزار دلار بر تن به حدود سطح ۲٫۱ هزار دلار بر تن از اواسط آگوست تا روزهای گذشته (هفته ابتدایی ماه اکتبر) افزایش یافته است. این در حالی بود که قیمت آلومینیوم برای بیش از ۶ ماه تقریبا ثابت و در حدود ۱٫۹ هزار دلار بر تن باقی مانده بود.

همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، قیمت آلومینیوم تحت تأثیر برنامه‌های کاهشی ظرفیت آلومینیوم چین قرار دارد؛ البته ناگفته نماند که این عامل وابسته به عدم جایگزینی ظرفیت از رده خارج شده با ظرفیت دارای تکنولوژی به‌روز و پاکیزه است. اگر چه آمار صادرات و تولید چین در سال جاری، تنها طی یکی دو ماه اخیر مقداری کاهش را نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد (که می‌تواند حاکی از به‌وقوع پیوستن برنامه‌های کاهشی ظرفیت چین باشد) ولی در مورد ماه‌های قبلی باید اذعان کرد که آمارها نسبت به دوره‌های سال گذشته مقدار بیشتری بوده‌اند. در عین حال نیز افزایش موجودی آلومینیوم در بازار بورس آتی شانگهای تردید‌ها را بابت پیش‌بینی‌ها در مورد بالانس عرضه و تقاضا زیاد کرده است.

با این وجود، بسیاری از تحلیل‌گران متال‌بولتن به‌اتفاق بر این باورند که درصد اندکی از ظرفیت از رده خارج شده توسط تکنولوژی‌های جدید و دارای استاندارد، جایگزین و یا احیا خواهد شد؛ چرا که هزینه‌های تأمین چنین تکنولوژی‌هایی در کنار هزینه‌های عوارض آلایندگی بالای چین، مانع از آن خواهد شد که چنین ظرفیت‌هایی برای شرکت‌هایی که در ابعاد متوسط و پایین فعالیت می‌کنند صرفه اقتصادی داشته باشد. شایان ذکر است که بسیاری از ظرفیت‌های از رده خارج شده در چین را واحدهایی با ظرفیت‌های متوسط و پایین تشکیل می‌دادند.

گفتنی است که اجرای بازرسی‌های زیست‌محیطی و برنامه‌های کاهشی ظرفیت آلومینیوم چین با مذاکرات برای قراردادهای بزرگ معاملات آلومینیومِ سال ۲۰۱۸ در ایالات متحده مصادف شده است که در آن طرفین مذاکره با در نظر گرفتن احتمال کسری عرضه در سال آتی این مذاکرات را پیش خواهند برد؛ شرایط مشابهی که در سال گذشته نیز برای مذاکره‌کنندگان امریکایی وجود داشت. صرف نظر از بازار جهانی که در آن احتمال وقوع کسری می‌رود، در ایالات متحده طی ماه‌های گذشته به‌واسطه دریافت برخی یارانه‌ها از دولت ترامپ، بخشی از ظرفیت تعطیل شده تولید آلومینیوم آمریکا دوباره احیا شد و به چرخه تولید بازگشت. این امر در حالی است که تقاضای آلومینیوم در این کشور طی همین دوره با نرخ بیشتری افزایش یافت. با این تفاسیر انتظار می‌رود که رشد پریمیوم‌ها در این منطقه برای سال آتی نیز ادامه بیابد.

منبع:اخبارفلزات